De Gruweltoren 2

Nadat ze op het nippertje uit de Gruweltoren ontsnapt is, rouwt Kaat om haar idool Klijf Blaffer. Haar favoriete schrijver ligt nu begraven in het Schoonselhof, pal in de schaduw van dat sinistere flatgebouw. Samen met Gideon wil ze zijn graf gaan bezoeken voor een laatste eerbetoon. Maar is hij wel echt dood? Bij zonsondergang klimmen ze over de omheining van het kerkhof en zoeken ze hun weg tussen de oude zerken. Eenmaal bij de crypte van de griezelschrijvers blijkt hun plan niet zonder gevaren. Vanuit de diepte fluistert een onheilspellende grafstem hen toe.
- Met illustraties van Leslie Saurus.

Fragment:

Zijn naam is Pykkit-Nykkit. Hij heeft een lang, smal gezicht in de kleur van beschimmelde melk, een kersenrode mond en ogen die puur kwaad uitstralen. In plaats van een tong en tanden gaapt er enkel duisternis achter zijn lippen. Make-up heeft hij niet nodig, hij ziet er van zichzelf al als een clown uit, maar dan een sombere, onheilspellende versie. Niet het soort clown waar je in het circus om moet lachen. Uit de zijkanten van zijn schedel groeien sliertjes haar. Ze wapperen in de wind, net zoals bij oude mannen die niet kunnen aanvaarden dat ze kaal worden. Rond zijn magere lichaam bengelt een veel te groot pak, dat de kleur heeft van een dood televisiescherm. En zijn hart is zwart, zo zwart als zijn ogen en de ballonnen die hij gratis weggeeft.

Uitgeverij Zilverspoor, 2021